Menu
Άκου την ανάγνωση του άρθρου.
Έχει ενδιαφέρον να είσαι «μαθητής».
Πηγαίνεις στον έναν και στον άλλον… διαβάζεις βιβλία αυτοβελτίωσης που σου διδάσκουν αυτό και εκείνο… γυρνάς και συλλέγεις ιδέες και προοπτικές…
Πολλές φορές, εκείνο που έχει μεγαλύτερη αξία δεν είναι το ίδιο το μήνυμα όσο ο άνθρωπος που το επικοινωνεί. Ακούμε την ίδια ιδέα από δύο διαφορετικούς ανθρώπους και από τον έναν μας φαίνεται αδιάφορη ενώ από τον άλλον τόσο ενδιαφέρουσα! Παραμένει όμως η ίδια βασική ιδέα…
Και εγώ θα σας μιλήσω για μια τέτοια ιδέα, την οποία έχω ακούσει πολλές φορές, από πολλές πηγές. Άλλες φορές μου φάνηκε χρήσιμη και ενδιαφέρουσα, ενώ άλλες όχι. Έχω μιλήσει και εγώ στο παρελθόν για αυτήν και την έχω διδάξει σε σεμινάρια και μαθήματα. Ας την δούμε λοιπόν.
Αυτή η βασική ιδέα περιγράφει τις τρεις καταστάσεις, «Έχω», «Κάνω» και «Είμαι». Πρόκειται για μια ολιστική ιδέα συμβολικής λογικής, η οποία χρησιμοποιείται σε πολλές περιπτώσεις και στην οποία οι άνθρωποι ανταποκρίνονται θετικά.
Όταν ένας «δάσκαλος» μιλάει για αυτήν ξεκινάει συνήθως ως εξής:
Λοιπόν… συνήθως οι άνθρωποι πιστεύουν ότι πρέπει πρώτα να έχουν κάτι, για να μπορούν μετά να κάνουν κάτι, ώστε στο τέλος να είναι αυτό που θέλουν. Γυρνάνε δεξιά και αριστερά και λένε «αχ να είχα αυτό.. ή εκείνο, τι θα μπορύσα να κάνω και πόσο καλύτερα θα ήμουν»…
Όμως, αυτό που θα έπρεπε να κάνει ένας άνθρωπος, είναι πρώτα να Είναι η ταυτότητα που θέλει, μετά να Κάνει αυτό που πρέπει να γίνει και μετά να Έχει (αποκτήσει) αυτό που επιθυμεί.
Δηλαδή, ο κόσμος λειτουργεί συνήθως βάσει του Έχω-Κάνω-Είμαι, ενώ η σωστή σειρά, όπως ισχυρίζονται οι διάφοροι δάσκαλοι, είναι Είμαι-Κάνω-Έχω.
Πολύ ενδιαφέρον ακούγεται….
…
…
…
Μέχρι να προσπαθήσεις να το χρησιμοποιήσεις πρακτικά! Εκεί ξεκινάει μια σειρά προβλημάτων, τα οποία συνήθως δεν παρουσιάζονται και δεν αναφέρονται από τους διάφορους δασκάλους και συγγραφείς στα βιβλία και στα μαθήματα. Βλέπεις, είναι πολλές οι ιδέες που νε μεν μοιάζουν σωστές και λογικές στη θεωρία, αποτυγχάνουν όμως στην πράξη.
Αυτός είναι και ο λόγος, που πολλοί σύγχρονοι coach και «δάσκαλοι αυτοβελτίωσης» στην πραγματικότητα δυσκολεύονται πάρα πολύ να φέρουν αληθινά, μετρήσιμα αποτελέσματα στους πελάτες και μαθητές τους… Αν βρεις έναν coach που με κάποιον τρόπο αποφεύγει τις ατομικές συνεδρίες, πιθανόν να είναι αυτός ο λόγος. Η ατομική συνεργασία είναι ο αυστηρότερος κριτής. Πολλοί επιτυχημένοι ομιλητές ήταν καλοί στο να «πουλάνε» μια ιδέα ή τον εαυτό τους, αλλά όχι στο να δημιουργούν πραγματικά αποτελέσματα στους πελάτες τους. Η διαφορά είναι σημαντική.
Ως coach και μελετητής της ζωής και της γνώσης, η βασική μου αρχή, πριν από οτιδήποτε άλλο, ήταν και είναι πως οτιδήποτε μεταδίδω ή συμβουλεύω ή προτείνω ή γράφω…, να είναι ουσιαστικό, μετρήσιμο και πρακτικά εφαρμόσιμο. Να παίρνουμε μια σύνθετη, απρόσυτη ή ελιτιστική τεχνική/τεχνολογία και να την φέρνουμε σε ένα επίπεδο όπου ο καθένας μπορεί να έχει πρόσβαση εύκολα και απλά. Να κάνουμε την γνώση του ειδικού, αντικειμενικά δεδομένα για άμεση χρήση από τον καθένα.
Αν ο μόνος τρόπος για να λειτουργήσει κάτι απαιτεί να πιστέψεις σε αυτό, τότε αυτό είναι κάποια μέθοδο πίστης και όχι πραγματικό coaching. Η πίστη είναι παντοδύναμο εργαλείο όταν χρησιμοποιείται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και συνθήκες. Δεν είναι πανάκεια για να λύνουμε όλα μας τα προβλήματα και να πετυχαίνουμε κάθε μας στόχο… Στο σημείο αυτό σημείωσε ότι, όλα τα πράγματα που βασίζονται στην πίστη και δοκιμάζονται σε ευρύ κοινό έχουν απογοητευτική στατιστική επιτυχία. Η υπόθεση ότι εσύ θα είσαι από τους λίγους που θα τα καταφέρουν, είναι τουλάχιστον ριψοκίνδυνη!
Πόσοι άνθρωποι κατάφεραν να εφαρμόσουν την τεχνική που παρουσιάζει το διάσημο πλέον βιβλίο «ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ» (The Secret);
Γνωρίζω πολλούς που προσπάθησαν αλλά κανέναν που πέτυχε κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα βασισμένος μόνο σε αυτό. Ξέρω εκατοντάδες ανθρώπους που το έχουν διαβάσει, αλλά κανέναν που να το εφάρμοσε με επιτυχία. Ούτε έχω επιβεβαιώσει κάποια από τις δεκάδες ιστορίες επιτυχίας που έχω ακούσει ή διαβάσει τριγύρω.
Στον αντίποδα όμως, ξέρω πολλούς ανθρώπους που έχουν πετύχει σημαντικά πράγματα και όπως υποστηρίζουν είναι σημαντικό να σκέφτεσαι και να οραματίζεσαι αυτό που θες να πετύχεις, αλλά μόνο όταν συνδιάζεται από εξίσου στοχευμένη πράξη και αφοσίωση!
Υπάρχει ένα πάρα πολύ σημαντικό δεδομένο, το οποίο διαφεύγει από τους περισσότερους ανθρώπους που γοητεύονται από τον εναλλακτικό κόσμο και τη δύναμη της σκέψης. Σας το λέω εγώ που πριν από κάθε άλλον, είμαι λάτρης των εκπληκτικών ικανοτήτων της διάνοιας και αγαπάω τη φιλοσοφία και τη δύναμη της σκέψης!
Αυτό είναι το δεδομένο:
Μια εμπειρία έχει εκατοντάδες φορές μεγαλύτερο αντίκτυπο στον εγκέφαλο σε σύγκριση με έναν οραματισμό.
Θα το επαναλλάβω…
Μια εμπειρία έχει εκατοντάδες φορές μεγαλύτερο αντίκτυπο στον εγκέφαλο σε σύγκριση με έναν οραματισμό.
…
…
…
Σε ένα βαθμό, είναι αλήθεια ότι για τον εγκέφαλο δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Για αυτό το λόγο, μια ταινία τρόμου μας προκαλεί συναισθήματα ανησυχίας και άγχους, ένα τραγούδι μας κάνει να αισθανθούμε καλά και μια ιστορία μας ταξιδεύει…
Την ίδια δύναμη ασκεί και ο οραματισμός πάνω μας, αλλά ποτέ δε θα πείτε ότι μια ταινία ή μια ιστορία από μόνη της σας άλλαξε τη ζωή! Αυτά τα πράγματα μας εμπνέουν, μας δίνουν δύναμη και όραμα αλλά εμείς οι ίδιοι με τις πράξεις μας χτίζουμε τα όνειρά μας και γινόμαστε τελικά αυτοί που θέλουμε είμαστε!
Εγώ και εσύ και όλοι μας έχουμε μια κοινή ανθρώπινη φύση. Όλοι μας θέλουμε τα πράγματα όσο το δυνατόν πιο απλά και εύκολα. Όλοι μας θα θέλαμε να έχουμε μια μαγική συνταγή, αν αυτό υπήρχε…. Όλοι μας θα θέλαμε να καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας απλώς με τη δύναμη της σκέψης… ακούγεται γοητευτικό… αλλά στην πράξη δεν γίνεται μόνο με τη «δύναμη της σκέψης».
Θέλει και τη «δύναμη της θέλησης», θέλει και τη «δύναμη της γνώσης», θέλει και τη «δύναμη της κοινωνικής ευφυΐας», θέλει και τη «δύναμη της δράσης», και τη «δύναμη της ομιλίας», και τη «δύναμη της συλλογής και διαχείρισης πόρων» όπως τα χρήματα, και πολλές ακόμα δυνάμεις!
Ο οραματισμός μπορεί να βοηθήσει σε κάποια από αυτά, μπορεί όμως και όχι… Σίγουρα πάντως δεν φτάνει από μόνος του για να δημιουργήσει ούτε το «Είμαι», ούτε το «Κάνω», ούτε το «Έχω».
Επανειλημμένα επιστημονικά πειράματα από ανεξάρτητες πηγές έχουν δείξει απλώς «κάποια» αποτελέσματα σχετικά με την συμβολή του οραματισμού. Δεν αποτελεί το σπουδαίο μυστικό για το οποίο μιλάνε οι οπαδοί της Νέας Εποχής… ευτυχώς είχαμε αρκετό καιρό να το δοκιμάσουμε και να είμαστε βέβαιοι για αυτό που λέμε σήμερα.
Στον αντίποδα όμως:
Η έμπνευση που προσφέρει συνήθως το άτομο που καθοδηγεί τον οραματισμό, είναι μακράν μεγαλύτερης σημασίας για την επιτυχία των ανθρώπων από ότι ο ίδιος ο οραματισμός!
Έρευνες έχουν δείξει ότι το άτομο που μας καθοδηγεί και η αξία που εμείς του προσδίδουμε παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο για το πόσο μακρυά θα πάμε σε αυτό που οραματιζόμαστε. Οι άνθρωποι μας εμπνέουν, μας παροτρύνουν, μας παρακεινούν… (και πάλι, όχι απαραίτητα με αυτά που λένε, αλλά με αυτό που είναι και με τον τρόπο που λένε ότι λένε).
Το βασικό πρόβλημα του οραματισμού είναι τα φτωχά αποτελέσματα, όταν ο οραματισμός δεν συνδιάζεται με ανάλογη δραστηριότητα. Με ασφάλεια λοιπόν, μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι από μόνος του δεν κάνει πολλά πράγματα.
Από την άλλη μεριά, η εμπειρία είναι ίσως ο πιο ισχυρός παράγοντας για τη διαμόρφωση της σκέψης και των πεποιθήσεων.
Η εμπειρία αποτυπώνεται στους νευρώνες ανεξίτηλα… Αυτό που έχει γίνει λοιπόν μετράει πολύ.
Ιδού λοιπόν, η λύση είναι μπροστά μας και ονομάζεται ΔΡΑΣΗ!
Ένα μικρό βήμα δράσης προς την επιθυμητή κατεύθυνση χτίζει περισσότερη πίστη στον στόχο και την ικανότητά μας να το κάνουμε, που δεν μπορούν ούτε 10 ώρες οραματισμού να το κάνουν. Αυτό είναι δεδομένο και δεν απαιτεί να το «πιστέψουμε», μόνο να το παρατηρήσουμε!
Προφανώς, όταν αποφασίζεις να κάνεις κάτι αυτό πρέπει είναι στοχευμένο. Αυτή η κατευθύνση σημαίνει διανοητική επεξεργασία, δηλαδή «σκέψη». Για παράδειγμα, αν θες να χτίσεις μια σύγχρονη online επιχείρηση, θα κάτσεις να διαβάσεις πηγές για το θέμα, θα σχεδιάσεις ένα δικό σου project και «θα μπεις σε δράση» με όσους πόρους διαθέτεις.
Η ίδια η δράση και η πρόοδος -δηλαδή το αποτέλεσμα της σωστής δράσης- θα δημιουργήσουν σιγά σιγά την ταυτότητα του επιτυχημένου επιχειρηματία.
Πάμε όμως πίσω στην αρχική ιδέα, το Είμαι-Κάνω-Έχω…
Για να Είμαι αληθινά κάποιος, πρέπει να μπορώ να κάνω αυτό που περιγράφει η ταυτότητά μου και να έχω αποδεδειγμένα τα αποτελέσματα που αυτή περιγράφει.
Ας χρησιμοποιήσω ένα πολύ κλασικό παράδειγμα.
Πολλοί άνθρωποι θέλουν να γίνουν «εκατομμυριούχοι».
Η ταυτότητα λοιπόν που έχουμε εδώ, είναι «εκατομμυριούχος».
Κάποιος, λοιπόν σκέφτεται ότι πρέπει πρώτα να αποκτήσει τις συνήθειες ή την οντότητα του «εκατομμυριούχου» πριν να γίνει πραγματικά εκατομμυριούχος.
Οραματίζεται τον εαυτό του ως «εκατομμυριούχο». Τον φαντάζεται σε ταξίδια, σε ένα ακριβό σπίτι, με ένα ακριβό αμάξι, κλπ. κλπ.
Σημαντικό; Όχι και τόσο πολύ…
Αυξάνει πραγματικά τις πιθανότητες να γίνει εκατομμυριούχος; Ίσως 1-2%… (αισιόδοξη εκτίμηση).
Οι πιθανότητες αυξάνονται κατακόρυφα όμως, όταν αρχίσει να μελετάει για αυτό. Διαβάζει οικονομικά, μιλάει με ανθρώπους, μαθαίνει να διαχειρίζεται καλύτερα τα δικά του χρήματα και ψάχνει πως θα κάνει μια δική του επιχειρηματική κίνηση.
Τι είναι όλα αυτά που περιέγραψα μόλις τώρα;
Δράση…
Νοητική και φυσική δράση. Ψάχνει, μαθαίνει, μιλάει, βλέπει, κάνει πράγματα… Δηλαδή δράει προς μία κατεύθυνση.
Περνάει ο καιρός και γίνεται πιο επιτυχημένος, έχει καλύτερο εισόδημα αλλά ακόμα δεν είναι «εκατομμυριούχος». Τώρα βγάζει 100.000€ το χρόνο. Είναι, ας πούμε, 1/10 εκατομμυριούχος.
Ουσιαστικά δηλαδή, είναι το 10% της ταυτότητας που προσπαθούσε να γίνει.
Θα μπορούσε να γίνει 100% η ταυτότητα του εκατομμυριούχου, χωρίς να βγάζει ένα εκατομμύριο το χρόνο ή να έχει αυτά που έχει κάποιος που βγάζει ένα εκατομμύριο το χρόνο;
Ούτε κατά διάνοια!
Ή μήπως αν έκανε μια επιχείρηση, αλλά συνέχιζε να βγάζει τα ίδια λεφτά που έβγαζε πριν θα ένιωθε και θα γινόταν πραγματικά η ταυτότητα του εκατομμυριούχου;
No way!
…
…
…
Έτσι, καταλήγουμε αναγκαστικά στο γεγονός ότι για να Είμαι κάτι, πρέπει να κάνω κάτι προς αυτή την κατεύθυνση και να έχω κάτι ανάλογο.
Όμως για να «κάνω» και να «έχω», πρέπει να πρώτα να σκεφτώ, να μάθω, να σχεδιάσω, κ.λπ. Όλα αυτά τα εντάσσουμε στο πεδίο της σκέψης.. Όλα αυτά είναι «σκέφτομαι».
…
…
…
Έτσι, ο πραγματικός κύκλος είναι ως εξής:
Αυτή η ιδέα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Αυτή η ιδέα περιγράφει πραγματικά αυτό που μπορούμε να παρατηρήσουμε και γνωρίζουμε. Αυτή η ιδέα δεν μπορεί να μπερδέψει κάποιον που θα την ακούσει ή να δημιουργήσει λανθασμένες εντυπώσεις.
Αυτός είναι ο πραγματικός κύκλος.
Ο χαμένος κρίκος ήταν η έννοια του «σκέφτομαι» ή «λογίζομαι».
Τέτοιες παρανοήσεις και λανθασμένες -αλλά δημοφιλείς- ιδέες, στο «σύμπαν» της αυτοβελτίωσης, έχουμε πάρα πολλές! Αυτό που λείπει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο σε αυτό το πεδίο, είναι η ειλικρίνεια, η αμερόληπτη έρευνα, τα σωστά δεδομένα και η επιστημονική προσέγγιση.
Ένας από τους σκοπούς μου είναι να σας δείχνω τα ευρήματα της παγκόσμιας επιστήμης που σχετίζονται με το πεδίο της αυτοβελτίωσης και την ανθρώπινη φύση και να σας μεταδίδω τη συσσωρευμένη εμπειρία που συλλέγουμε από το πλήθος των μαθητών και πελατών με τους οποίους ερχόμαστε σε επαφή εγώ και οι συνεργάτες μου.
Πιστεύω και εγώ σε κάτι (αποτελεί «φιλολογική ειρωνεία» να χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη εδώ!):
Η αυτοβελτίωση μπορεί να είναι ένα πεδίο με πραγματική, ουσιαστική γνώση, χωρίς γκουρού και μυστικισμό, χωρίς σκοταδισμό και μαγικούς δράκους…
